Te quiero, ¿Vale? Te quiero como nunca he querido a nadie, como nunca me he atrevido a querer a nadie. Contigo he comprobado que es posible querer a una persona mas que a uno mismo. Porque tío, yo a ti te quiero más que a mi misma. Y que si no te llamo mi vida, es por que joder. Sería un insulto compararte con esta mierda. Pero oye, que me sobran palabras y me faltas tú. Me faltas tú y tu manera de asegurarme que todo va ir bien, que nosotros vamos a ir bien. Que tú y tus tonterías me hacéis feliz joder, que tu y tus palabras me hacéis sonreír. Sois lo único que me hace sonreír y poder comerme esta mierda que tengo por día a día. Me haces sentir que vale la pena comer la mierda que tenga que comerme, solo para verte, cinco minutos aunque sea. No importa. Solo verte, eso es lo que me llena. A mi lo que me llena es verte, verte feliz, verte sonreír cuando me miras. Que si fuera por mi, tu nunca mas besarías, mirarías ni abrazarías a nadie mas que no sea yo. Que si fuera por mi, te cambiaba tus inseguridades por besos. Te cambiaba miradas tristes por caras de tonta cuando te miro. Que cambiaba cada insulto por motes graciosos, princeso. Te cambiaba problemas por abrazos y te los pintaba de colores si hacía falta.
Joder, no se como hacer que me entiendas, porque ni yo puedo entender este torbellino de cosas que siento por ti. A veces creo que esto no es normal, ¿Sabes? tengo miedo de acabar por obsesionarme con tu sonrisa.
Cariño, quiero pasar el resto de mis días contigo, quiero contarlos uno a uno, hasta que pierda la cuenta, y entonces volver a empezar. Quiero un futuro joder. Un futuro contigo.
Quiero que de mayores nos independicemos juntos, tu cumplas todos tus sueños y yo pueda cumplir los míos, pero siempre juntos. Quiero que nos compremos una casa en la playa, que tengamos críos, y que cuando seamos viejitos, salgamos al porche a mirar el mar, a simplemente pasar el tiempo juntos. Hasta el fin de nuestros días, amén.
No me preguntes el porque, ni el como. Porque no lo sé. Solo se que un te quiero se te queda pequeñísimo, cariño. Y dudo que en un futuro te llegue a quedar bien.
Un 'nosotros' en mi historia. Solo pido eso. Por favor.
M'encanta com escrius en serio! Se't dóna molt bé i tot el que llegeixo ho sento amb tot el cor, m'arriba al cor. No deixis d'escriure perquè jo crec que arribaràs lluny. I a més tinc unes ganes de que pengis el 7 de Las grietas de la felicidad! :)
ResponderEliminarMoltísimes gracies princeseta, estic treballant amb el seguent capítol, si pots i vols, ficat en contacte amb mi.
EliminarM'acabes de fer una de les persones mes felices del món, maca.
Gracies per tot.
Petons:)
aaaiii que moona! de rees :) T'hauria de donar jo les gràcies per fer aquests textos tan macos! Un petó
Eliminar